Iedereen die wel eens in Rome is geweest, heeft van dichtbij kennisgemaakt met de sampietrini. Het zijn de kleine keitjes – die donkergrijze, taps toelopende blokjes basalt – waarover je in veel straten en op veel pleinen van Rome wandelt. Ze worden zo genoemd omdat voor ze het eerst werden gebruikt bij de bestrating van het St. Pietersplein.
Maar het woord heeft een oorsprong die verder terug gaat. Eerder al was er de Confraternita dei Sampietrini – een soort genootschap van metselaars en andere bouwlui (de Sampietrini of Sanpietrini) die in dienst waren van de Fabbrica di San Pietro, het bouw- en onderhoudsbedrijf van de grote Sint-Pietersbasiliek.
Het waren diezelfde Sampietrini die in het verleden de schone taak hadden om alle fakkels op de Sint-Pieter aan te steken op religieuze feestdagen en bij andere speciale vieringen. Dat spektakel is, geloof het of niet, op bewegend beeld vastgelegd:
Dit schouwspel mocht tot 1938 duren: in dat jaar gleed een van de leden van de Confraternità dei Sampietrini uit toen hij bezig was met het ontsteken van de fakkels rond de koepel van Sint-Pieter. De arme ziel viel genadeloos te pletter. Pius XII was de zittende paus; hij liet de fakkels voorgoed vervangen door elektrische lampen.
orpheuskijktom.com 
“een soort genootschap van metselaars en andere bouwlui”… vrijmetselaars op de sint-pieter? 🙂
Haha, dat durf ik niet te zeggen Rudi :)!