Via Roma ligt nu een paar maandjes in de boekhandel. Nog steeds maakt mijn hart een klein sprongetje als ik het ergens zie liggen. Alsof ik het nog altijd niet helemaal geloof. Ik zoek er natuurlijk altijd even naar als ik in een boekhandel ben, en iedere keer als ik het schap of de tafel nader waar het op zou moeten liggen, betrap ik mezelf erop dat me een gevoel van angst bekruipt – het zal er toch nog wel zijn?
Gelukkig vind ik het steeds weer terug. Sterker nog, Via Roma doet het heel goed! Het verkoopt goed, er zijn allerlei fijne recensies verschenen en lezers sturen me persoonlijk hartverwarmende reacties. Nog geen enkele lezer heeft me helemaal de huid vol gescholden of gezegd dat ik me moet gaan schamen – twee bizarre maar toch best reëel lijkende angsten die me tijdens het schrijven van een boek nog wel eens bekruipen. Een greep uit de recensies van Via Roma:
Heel geschikt om mee te nemen naar de Italiaanse hoofdstad en mijmerend te flaneren door de in historie doordrenkte stad.
Algemeen Dagblad
Van Dijk schrijft onderhoudend over Dan Brown en Hitler, Mussolini en Napoleon, laat zich afleiden door gevels, fonteinen en trappen, maar de via’s (…) de piazza’s en de piazzales blijven de rode draad. Ze vermijdt handig de val van de belegen heemkunde door nooit te lang uit te weiden.
De Standaard
Het houdt niet op bij deze mooie woorden over de inhoud: er is ook veel lof voor hoe het boek eruit ziet. De vormgevers van Bureau Merkwaardig hebben fantastisch creatief, origineel en mooi werk geleverd, en hebben daar onlangs een hele mooie beloning voor gekregen: Via Roma is verkozen tot een van de ‘Best Verzorgde Boeken’ van Nederland. Daarmee is het boek tegelijk onderdeel van de Nederlands-Vlaamse inzending voor de Schönste Bücher aus aller Welt in Leipzig, de internationale schoonheidswedstrijd van het boek. Én Via Roma wordt onderdeel van een expositie in het Stedelijk Museum Amsterdam. Nu ik het allemaal nog eens onder elkaar opschrijf ben ik er sprakeloos van.
Een boek in wording: Tiberius
Het geeft me allemaal net genoeg doorzettingsvermogen en zelfvertrouwen om het volgende boek, waaraan ik al een tijdje werk, af te maken. Het schrijfproces is heel anders dan bij Via Roma: daarbij had ik immers het heerlijk overzichtelijke plan om 50 afgeronde (straat)verhalen te vertellen, in chronologische volgorde. Voor mijn nieuwe boek doe ik iets heel anders: ik verdiep me in een specifieke periode uit de geschiedenis van Rome, en in de bijzondere levensloop van een van de historische hoofdpersonen uit die periode.
Het verhaal speelt zich af tussen, grofweg, 20 v.Chr. en 30 n.Chr. De periode waarin het Romeinse keizerrijk langzaam maar zeker vorm krijgt, om het republikeinse bestel voorgoed te vervangen. Ik volg niet, zoals je bij dit onderwerp en deze periode misschien zou verwachten, keizer Augustus, maar Tiberius. Dik in de veertig is Tiberius als Augustus besluit om hem te adopteren en daarmee als opvolger aan te wijzen.
Er waren genoeg andere kandidaten geweest – jonger, charismatischer, geschikter en vaak meer aan zijn eigen bloedlijn verwant dan Tiberius –, maar alsof de goden er persoonlijk een hand in hadden daalden zij allemaal af naar de onderwereld tijdens Augustus’ leven. De eerste keizer van Rome overleefde al zijn gedroomde opvolgingskandidaten.
Tiberius was second best. Als je het precies wil formuleren, was hij zelfs fifth best. Ondanks een glansrijke militaire en verdienstelijke politieke carrière zou hij de geschiedenis in gaan als een gehaat man en een tirannieke keizer. Is het vreemd dat hij zich uiteindelijk afkeerde van Rome, dat hij toegaf aan de roep van de zee, die hem al zijn leven lang aantrok, en zijn laatste regeringsjaren op paradijselijk Capri doorbracht?
Een beetje wel, natuurlijk. Maar de verschrikkelijke reputatie die Tiberius van de geschiedenis heeft gekregen, is op z’n minst gekleurd en eenzijdig te noemen. Bezoekers van de resten van Tiberius’ villa’s in Sperlonga en op Capri zien een soort antieke Berlusconi voor zich, die zich aan van alles en nog wat te goed deed. In mijn boek probeer ik dat beeld een beetje bij te stellen, door simpelweg het hele verhaal te vertellen. Een eindeloos fascinerend verhaal, zo ontdekte ik.
Voorlopig is het manuscript nog niet af, en het hele verhaal dus nog niet verteld. Wanneer er meer bekend is over de verwachte verschijningsdatum van het boek, bericht ik daar natuurlijk graag over!
orpheuskijktom.com 