Op 23 december 1655 trok Christina, koningin van ‘Zweden, Goten en Vandalen’, Rome binnen. Ze kwam uit Innsbruck, waar ze zich had bekeerd tot het katholicisme. Wie uit het noorden naar Rome kwam, ging over de Via Flaminia en door de Porta Flaminia, en zette de eerste voetstappen op Romeinse bodem op wat nu bekend staat als Piazza del Popolo. Christina – die onconventionele, wispelturige, kunstminnende vrouw uit het noorden – bepaalde zonder het te weten de aanblik van dat plein voorgoed.

Rome-tweelingkerken
De ‘tweelingkerken’ in Rome

Warm welkom
Toen paus Alexander VII hoorde van de komst van Christina van Zweden naar Rome, zag hij zijn kans schoon om indruk te maken op de bekeerde koningin zonder land (inmiddels had Christina afstand gedaan van haar troon en haar protestante vaderland). Alexander VII wist dat ze door de Porta Flaminia binnen zou komen, en liet de binnenkant van die poort daarom uitgebreid decoreren. Daar bleef het niet bij. De paus wilde dat Christina verrukt zou zijn bij de eerste aanblik van Rome en haar een onvergetelijk uitzicht bieden vanuit de stadspoort.
Aan de zuidkant van Piazza del Popolo, recht tegenover de Porta Flaminia, liet Alexander VII daarom twee kerken bouwen: Santa Maria dei Miracoli en Santa Maria in Montesanto. De twee kerken, die de hoeken markeren vanwaar drie verschillende hoofdstraten vertrekken die je verder Rome in leiden, moesten bovendien volkomen identiek zijn aan elkaar.

Het werd een indrukwekkende ontvangst op 23 december 1655. Christina betrad met haar gevolg het Piazza del Popolo en werd niet alleen overdonderd door de pracht van het plein, maar ook door het knallende geluid van een kanonschot, dat werd afgevuurd vanaf de Engelenburcht.

Zoek de verschillen
Aldus ontstonden in Rome, ter ere de komst van een van de meest beruchte vrouwen van haar tijd, de zogenaamde ‘tweelingkerken’ aan de tridente – de drietand die nog altijd wordt gevormd door de Via del Babuino, e Via del Corso en de Via della Scrofa. De twee symmetrische kerken zouden uitgroeien tot dé symbolen van Piazza del Popolo. 

Hoewel ze volkomen identiek lijken, kun je als je goed kijkt de verschillen tussen de kerken zien. De Santa Maria in Montesanto (de linkerkerk voor wie er recht voor staat) is iets kleiner qua oppervlakte en heeft een ovale koepel, terwijl Santa Maria dei Miracoli een ronde koepel heeft.

Die andere kerk
Sinds de Capella Chigi door Dan Brown werd opgevoerd in Het Bernini Mysterie bezoeken veel mensen ook die andere kerk aan Piazza del Popolo: de Santa Maria del Popolo. Natuurlijk is de Chigikapel prachtig, maar ook de serie fresco’s achter het altaar, van renaissanceschilder Pinturicchio, is de moeite waard. Andrea Sansovino maakte bovendien twee kunstige tombes die het koor sieren. Maar de hoogtepunten in de kerk zijn toch de twee kunstwerken van Caravaggio: De bekering van Sint Paulus en De kruisiging van Sint Petrus. De werken van de meester hangen nog altijd op de plek waar ze oorspronkelijk voor gemaakt werden.

De Porta Flaminia en de koepel van de Santa Maria del Popolo
De Porta Flaminia en de koepel van de Santa Maria del Popolo

 

Doe mee met de conversatie

3 reacties

Plaats een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: