Zo thuis

Na mijn stukje van gister over reizen en de wereld ontdekken, vandaag een kleine ode aan thuis zijn, aan je ergens thuis voelen terwijl het je thuis niet is. Een zondagsgedicht, geschreven door Kees Spiering, dat je kunt wijden aan wie of wat je maar wilt. Voor mij is het een ode aan de enige plek waar ik me ‘zo thuis’ heb gevoeld: Rome.

Thuis

Alsof je een plek bereikt.
Om je heen kijkt en weet
dat je thuis bent.
Een weiland, vergeten
langs duinen en bosrand,
iemand buigt tussen jou
en een feest – op zoek
naar de wijn, een gezicht
wordt zijn eerste woorden,
wat geschreven werd voor jou
door een nooit gevoelde hand.

Alsof je dit al kende
voor je het zag. Er geweest was
voor je er zou komen.
Zo thuis

Gedicht Kees Spiering, © Plint

Eerder op Orpheus kijkt om:

• Filosofische tip: lekker thuisblijven