Een week lang reisden we op Orpheus Kijkt Om door Puglia, een voorproefje op het boek dat ik over deze regio schreef. Vandaag stap ik in de trein om noordwaarts te reizen, in de richting van een ander mooi, kleurrijk stukje Italië: Toscane.
Voordat ik het prachtige Puglia achter me laat, leek het me toepasselijk om nog een stop te maken in ‘het Florence van het zuiden, de stad van de barok’. Dat waren althans de woorden die de Duitse historicus Ferdinand Gregorovius in de 19de eeuw gebruikte om de barokke lady van Puglia te omschrijven. Ik heb het natuurlijk over Lecce.
LUPIAE, DE STAD VAN DE WOLVIN
Ondanks de bijnaam als het ‘Florence van de barok’ heeft Lecce vanaf de vroege ontstaansgeschiedenis vooral een band met Rome gehad. De oude Romeinen kenden de stad als Lupiae (‘van de wolvin’), een bloeiend centrum van enig belang – in elk geval belangrijk genoeg voor keizer Hadrianus om er een in de 2de eeuw een amfitheater te laten bouwen. Midden in het oude centrum van de stad, op Piazza Sant’Oronzo, kun je de resten daarvan nog altijd bewonderen. Op datzelfde centrale plein, vernoemd naar de heilige Oronzo, de patroon van de stad die vanaf een hoge zuil in het midden de voorbijgangers gadeslaat, vind je op de grond een mozaïek dat de warme banden tussen Lecce en Rome verraadt.
Het is het stadssymbool van Lecce, het wapen waarop de wolvin staat afgebeeld met een boom. De wolvin is natuurlijk vooral bekend als symbool van de stad Rome, en benadrukt dan ook de Romeinse wortels van Lecce als stad. De stad Siena in Toscane heeft een vergelijkbaar wapen; ook daar werd de band met Rome een warm hart toegedragen – zozeer zelfs, dat de stad de eigen ontstaansgeschiedenis graag koppelde aan de stichtingslegende van Rome (Siena zou zijn gesticht door een zoon van Remus, Senius).
STEENEIKEN
In Lecce is dat niet het geval; daar staat de wolvin dan enerzijds wel voor de Romeinse roots van de stad, maar net zozeer wordt er gerefereerd aan de lokale tradities. De boom op het wapen staat namelijk symbool voor de steeneik. De omgeving van Lecce werd lange tijd gekarakteriseerd door dichte steeneikenbossen. Toen er behoefte ontstond om ruimte te creëren voor meer olijfbouw en andere cultivering van het land, werden deze bossen grotendeels vernietigd. De huidige naam van de stad herinnert echter nog altijd aan de bossen: leccio is het Italiaanse woord voor steeneik.
VERDER LEZEN?
Vlak bij Piazza Sant’Oronzo, op de voorgevel van de Sant’Irene kerk uit 1591-1639, zie je het wapen van de stad weer terug in gebeeldhouwde vorm. Wil je verder op ontdekkingstocht door Lecce? Maak dan nu gebruik van een speciale korting op het boek Puglia. Reizen door de hak van de Italiaanse laars.
orpheuskijktom.com 