Zoals het een goede page turner betaamt, las ik ‘em in twee dagen uit. Ik heb het natuurlijk over Inferno, het nieuwe boek van bestsellerauteur Dan Brown.
‘Lasciate ogne speranza voi ch’intrate’
‘Laat varen alle hoop, gij die hier binnentreedt’
– Dante, La Divina Commedia, Inferno (Canto III,9)
Puzzelstukjes
Over een nieuw boek van Dan Brown schrijven is tricky business; voor je het weet heb je net een puzzelstukje teveel weggegeven. Waar het zich afspeelt zal inmiddels voor de meeste mensen wel duidelijk zijn; Robert Langdon dwaalt in Inferno voornamelijk door de eeuwenoude straten van Florence. Van de Duomo tot de David – alle hoogtepunten van die stad schitteren als decor en natuurlijk ook, zoals je van de kunsthistorische thematiek in de boeken van Brown gewend bent, in het verhaal. De hoofdrol in het plot speelt echter dat wereldberoemde, 14de-eeuwse boek: La Divinia Commedia, van Dante Alighieri.
Het is maandag. Robert Langdon wordt wakker in een ziekenhuis. Pijn en verwarring schieten door zijn hoofd: waar is hij? Wat is er gebeurd? De artsen lijken gestrest, stellen vragen die zijn geheugen moeten testen. Pas als hij door een raam in de verte de toren van de Badia ziet, beseft hij dat hij niet in het ziekenhuis van Massachussetts, USA ligt. Hij is in Florence, Italië. Hij heeft geen flauw benul hoe hij hier terecht is gekomen.
Niet lang na Langdons besef van de vervreemdende situatie waarin hij zich bevindt, nog loom en onscherp van de pijnstillers en kalmeringsmiddelen, barst de actie los. Een schotwond in zijn hoofd deed hem in het ziekenhuis belanden – Robert Langdon mag van geluk spreken dat het slechts een schampschot was. Buiten wachtte iemand al ongeduldig om de klus – die door een koerende duif was mislukt – alsnog te klaren. De jonge vrouwelijke arts Sienna Brooks weet Langdon nog net op tijd in veiligheid te brengen, en een spectaculaire vlucht uit ziekenhuis volgt. Vanaf dat moment begint zich, langzaam en puzzelstukje voor puzzelstukje, voor de lezer en Langdon zelf te ontvouwen wat er vooraf ging aan de moordpoging: waarom Robert Langdon achterna gezeten wordt, wat er al die tijd al in zijn jasje verstopt bleek te zitten, waarom hij visioenen heeft van bloedrood water met eruit stekende lichaamsdelen en een figuur met een masker met snavel op zijn hoofd…
Genremeester
Er was wereldwijd nogal wat te doen over de verschijning van ‘de nieuwe Dan Brown’. Maakt Brown met Inferno zijn belofte waar? Dat hangt uiteraard af van hoe je die belofte definieert. Ja, is denk ik het antwoord.
Dan Brown creëerde met De Da Vinci Code een genre voor zichzelf. Een genre waarin, zoals vertaler Theo Veenhof dat zo mooi verwoordde tijdens de perspresentatie van het boek, ‘he married the page turner to beauty’. Of we hier met hoge of lage literatuur te maken is een kwestie die ik links laat liggen. Een genre in het leven roepen is niet niks. Een meester in je genre ben je dan al snel, maar om dat te blijven, om je eerdere prestatie te evenaren, dat is een hele kunst. Die belofte heeft Dan Brown met Inferno zeker waargemaakt.
Verder lezen
Inferno
Dan Brown
Vertaling: Marion Drolsbach, Erica Feberwee en Yolande Ligterink
Redactionele bewerking: Theo Veenhof
ISBN 9789024561858 | € 22,95
Uitgeverij Luitingh-Sijthof
Bestel Inferno nu via deze link op Bol.com!
orpheuskijktom.com 