Naar Zuid-Italië gestuurd worden bij wijze van straf… Hoe erg kan dat zijn? Het overkomt sterrenkundestudent Tomaso, die in het dorpje Vico del Gargano terechtkomt. Daar begint hij aan zijn werk, zijn boetedoening: het bouwen van een muur rond de sinaasappelgaard van de familie Mastromatteo. Dan wandelt ook de dochter des huizes het leven van Tomaso in: Carmela. Hij raakt in de ban van haar maar ontdekt tegelijkertijd dat er meer aan de hand is met Carmela, meer dan de familie hem wil vertellen. De duivel van Vico is in eerste instantie een verhaal over liefde, schuld en boete. Naarmate je verder leest wordt het ook een verhaal over het kwaad; het kwaad dat in Carmela zou schuilen en het kwaad dat je tussen de regels door leest: dat van het verstikkende dorp Vico del Gargano.
Een fragment uit De duivel van Vico:
‘Verlos ons van het kwaad.’ De woorden van priester Romagnoli echoden tegen de muur van de begraafplaats. Hij maakte een kruisteken voor zijn borst, vouwde zijn handen rond de bijbel en knikte naar de vier mannen aan weerszijden van het graf. Langzaam lieten ze de touwen door hun handen glijden.
Na een halve meter pakte een van de mannen het touw net te stevig vast. De kist haperde. Het bloemstukje met gedroogde sinaasappelpartjes gleed naar de andere kant en raakte het zand als eerste. Priester Romagnoli zuchtte en staarde naar de hoge cipressen aan de andere kant van de muur.
Rond het graf van mevrouw Giuliani stonden Vichesi, drie rijen dik. Zoals bij iedere begrafenis in Vico del Gargano was het onduidelijk wie de overledene goed had gekend of wie dagelijks het aankondigingsbord op het Piazza San Domenico nauwkeurig bestudeerde. De tachtig aanwezige dorpelingen keken met gebogen hoofden naar de eerste dalende kist van het jaar.
Vico del Gargano zag zijn inwoners al jaren sterven of vertrekken. Het doopvont in de Chiesa Madre stond soms weken droog. De oudere dorpelingen beschouwden Vico als het paradijs. Het dorp lag op een heuvel die niet alleen zorgde voor een prachtig uitzicht op de Adriatische Zee; in de hete zomermaanden bracht een lichte bries verkoeling. Bovendien kon je in een straal van tien kilometer alles vinden wat je nodig had: vis uit de zee, sinaasappels en citroenen van de boomgaarden en aan de andere kant van de heuvel schaduw en voldoende picknickplaatsen in een uitgestrekt bos: het Foresta Umbra, waar de boswachter enkele weken geleden weer wolven ontdekt had.’
Verder lezen?
De duivel van Vico
Ton Vogels
ISBN 9789044616873
19,95
orpheuskijktom.com 